Sprowadzeni na Ziemię

03 września 2012

To jedna z pomeczowych refleksji po przegranej z Nadwiślanem Krzysztofa Michałowskiego, bramkarza „rekordzistów”.

- Ten mecz od początku nie układał się po naszej myśli. Nie jest tłumaczeniem, że każdy z nas inaczej reaguje w stresie. Nie wiem nawet skąd w ogóle się wziął? Rozpoczęło się już od rzutu karnego, który w mojej opinii został pochopnie podyktowany. Kamil Jaroś na pewno nie utrudniał w spornej sytuacji oddania strzału Tevezovi. A samo wykonanie „jedenastki”? Jej strzelec chciał chyba uderzyć w ten róg bramki, w który ruszyłem. Najwyraźniej zmienił intencje i trafił w słupek. Potem znowu ukarany czerwoną kartką został Andrzej Maślorz, co w oczywisty sposób miało wpływ na przebieg dalszej części meczu. Co dziwne, w dziesięciu chyba graliśmy nawet nieco lepiej, niż w pełnym składzie. Trudno powiedzieć, czemu tak się podziało. Każdy z nas ma swoją mentalność i własny sposób na koncentrację. To wcale nie jest rzadki przypadek, gdy osłabiony liczebnie zespół jest bardziej zmobilizowany. Chcieliśmy powalczyć o jakąkolwiek zdobycz punktową, ale trafiliśmy na mądrze grającego rywala. Nadwiślan sprowadził nas na Ziemię. Gol na 0:1 ewidentnie podciął na skrzydła. I tu znów kontrowersja, bo według mnie zdobywca bramki pomógł sobie ręką przy przyjęciu piłki. Ale też niedopuszczalna jest sytuacja, w której wszyscy stajemy w polu karnym w oczekiwaniu na gwizdek sędziego. Zamiast grać wzięliśmy się za „sędziowanie”. W tej sytuacji otworzyliśmy się, za co rywale nas skarcili. Straciliśmy drugiego, trzeciego gola, a mogły paść jeszcze następne. Że tak się nie stało, to jedynie zawdzięczamy nonszalancji przeciwnika. Po tym meczu niektórzy z nas muszą sobie zadać pytanie o sens uprawiania piłki nożnej, bo chyba nie wszyscy wyciągnęli wnioski z poprzedniego sezonu. Na, ale cóż, jak mawiają – wygrywaj z pokorą, przegrywaj z honorem. Przed nami kolejny mecz i wszyscy musimy udowodnić, że ta porażka, pierwsza w tym sezonie, była wyłącznie wypadkiem przy pracy.